Тадбиркорлик фаолияти – шакли ва соҳасидан қатъи назар фойда олиш ва ундан самарали фойдаланиш мақсадига қаратилган иқтисодий фолиятдир, дейиш мумкин. Тадбиркорликка шарт-шароитлар зарур, шунда у ривожланади, унинг асосида товар ишлаб чиқаришнинг умумий ижтимоий-иқтисодий шарт-шароитлари ётади.
Биринчидан, тадбиркор хўжалик юритишда унинг бирон турини танлаш, ишлаб чиқариш жараёнини амалга ошириш, уни ўзгартиришга мослаштириш, манбаларни танлаш, ресурс топиш, маҳсулот сотиш, уларга баҳо белгилаш, фойдани тасарруф қилиш ва шу кабилар бўйича маълум ҳуқуқ ва эркинликлар мавжуд бўлиши керак.
Иккинчидан, тадбиркор ишлаб чиқариш воситаларига, ишлаб чиқарилган маҳсулот ва олинган даромадга мулкчилик ҳуқуқига эга бўлиши керак.
Учинчидан, хўжалик юритиш йўлини эркин танлаш, даромадни инвестициялаш имкониятини реал таъминлайдиган маълум иқтисодий муҳит ва ижтимоий сиёсий шароит яратиш зарур.
Тўртинчидан, тадбиркорлик мулкчилик ва ўзлаштириш турли-туман шакллари ва ўзлаштириш соҳаларидаги турли-туманликнинг ўзи объэктив ҳодиса бўлиб, ишлаб чиқарувчи кучларнинг ривожланиши оқибати сифатида майдонга чиқади.
Бешинчидан, етарли молиявий манбаларга, яхши маълумот ва малакали тайёргарликка эга бўлиш, умумий тижорат қонунчилиги, солиқ бўйича имтиёзлар, тадбиркорлик муҳити ва уни ривожлантиришда жамият манфаатдорлигининг мавжуд бўлиши тадбиркорликни ривожлантиришнинг навбатдаги шарт-шароитлари ҳисобланади.
Айтиш мумкинки, кўрсатиб ўтилган шарт-шароитлар мавжуд бўлса тадбиркорлик шаклланади ва ривожланади.